Dag 10 - Checkpoint

780 kilometer ongestoord wandelen. Geen paspoortcontrole, geen hekken en al helemaal geen checkpoints. Bewegingsvrijheid zoals wij die kennen in Nederland en Europa is een groot goed en zeker geen gegeven.

Dat zouden ook de meer dan 100.000 Palestijnse arbeiders uit de West Bank zeggen die vóór 7 oktober dagelijks via vernederende checkpoints naar Israël afreisden om daar zwaar werk te verrichten, bijvoorbeeld in de bouw of in fabrieken. Werk dat Israëlis vaak niet zelf willen verrichten. Na 7 oktober is de werkvergunning van deze arbeiders ingetrokken en zitten duizenden Palestijnen zonder inkomen. Een speciale groep Palestijnse werkers waren de Gazanen die zich op 7 oktober in Israël bevonden met een werkvergunning. Lang wist niemand wat er met hen gebeurd was. Hun verhaal lees je hier.

Ook Palestijnen die niet in Israël werken ervaren een beperkte bewegingsvrijheid die wordt veroorzaakt door één van de 188 checkpoints, al dan niet bemand door het Israëlische leger. Deze staan niet enkel rondom, maar tevens binnen de West Bank. Ook ik, met mijn Palestijnse en Nederlandse paspoort, moet als iedere andere Palestijn via een checkpoint om in bijvoorbeeld Jeruzalem te komen. En dat kan enkel mits ik daarvoor een vergunning heb gekregen.

Eén incident kan ik mij nog goed voor de geest halen. Ik was een jaar of zes en we gingen met het gezin op reis binnen Palestina. Om er te komen moesten we via een checkpoint. Ik zag de ernst van de situatie niet in en liep vrolijk tussen de stalen hekken voor mijn ouders uit. Helemaal alleen waggelde ik door een stalen draaideur met mijn familie achter mij. Precies toen ik aan de andere kant stond, in mijn eentje, werd het hek stil gezet. Ik keek recht in de ogen van een soldaat met een imposant geweer in zijn hand. Eng, maar vooral ook onnodig. Waarom zou je een jong kind op die manier intimideren? Enkele minuten later kwamen mijn ouders achter de draaideur vandaan.

De sfeer op een checkpoint is vaak grimmig. Hun architectuur doet denken aan dat van een gevangenis. Reizigers die zich er in één bevinden zijn onderworpen aan de grillen van de Israëlische soldaat die die dag toevallig tegenover hen staat. Hoewel hiervan een voorstelling maken uitdagend is als je het niet in levende lijven hebt ondervonden, staat er op Netflix de korte film The Crossing van 10 minuten die de dramatiek en het gevoel van deze posten bijzonder mooi bloot legt.

Veel liefs en tot snel,

Rona

 
Vorige
Vorige

Dag 11 - BDS, Booking.com en het Eurovisie Songfestival

Volgende
Volgende

Dag 9 - Nederlandse Medeplichtigheid